Dit mag dan het laatste programma van Mark worden, het handelsmerk blijft hetzelfde: een overdosis aan oneliners, anekdotes en prettig gestoorde meningen op een zalige hoop gegooid. Het is een tijdje geleden, maar anno 1876 was hij winnaar van het Leids Cabaret Festival. Zijn verdere leven heeft hij gegeten van de lach, het applaus en alle aandacht. Maar nu, duizenden voorstellingen verder, is Het Podiumbeest kaal, krom en versleten en wil hij eindelijk op weg naar de uitgang. Mocht hij die vinden, dan is hij vastbesloten de deur met een onvergetelijke knal achter zich dicht te smijten.

Na afloop rest maar één vraag: waarom zou hij in hemelsnaam stoppen?