We stappen in het leven van Nureyev als hij 54 jaar oud is, onlangs de diagnose AIDS heeft gekregen en stervende is. Nureyev heeft net de generale van La Bayadère gezien, en weet dat dit waarschijnlijk het laatste ballet is waar hij ooit aan zal werken. Hij vertelt over de voorstelling, over de verboden liefde tussen tempeldanseres Nikaya en strijder Solor. Langzaamaan vloeit dit verhaal echter over in Nureyevs eigen levensverhaal. Hoe hij van het strenge leven in de Sovjetunie overliep naar de vrijheid van het westen, waar hij kon zijn wie hij was. Maar Nureyev vond nooit rust. Hij bleef een zwervende ziel. In het leven. In de liefde. Op het toneel.