In 1929 is hun carrière op een hoogtepunt, het moment dat de filmindustrie langzaam start met de eerste commerciële films met geluid. Daarin komen de Dikke en de Dunne in halsbrekende situaties terecht en maken ze er overal een absolute puinhoop van, tot groot plezier van een miljoenenpubliek. De clou van de scènes zie je uiteraard van kilometers aankomen, maar door de perfecte timing van Stan Laurel, de briljante mimiek van Oliver Hardy en de aanstekelijke lach van je buurman ga je onherroepelijk voor de bijl. En natuurlijk door het fraaie toetsenwerk van Graf von Bothmer, die meer dan duizend filmbegeleidingen op zijn naam heeft.